bir zamanlar
hatırlarsan
nasıl olduysa şansıma
şu kapımızı çalmıştın sen
üşümüştün sokaklarda
o gün bugündür evimizde misafir kaldın bizde
şimdi artık sen gidiyorsun vedalaşıp hepimizle
al beni de yanına çok alışmışım sana
al beni de yanına bırakma beni burada yalnız
başıma
bomboş bir insanım sen olmayınca hayat yolunda
soframızda yerin oldu dertleşirdik hep seninle
ama gün geldi gidiyorsun tokalaşıp hepimizle
tokalaşıp hepimizle
ellerini uzattın bana tıpkı ilk geldiğin gün
gibi
gözlerime bak anla sevdim seni deli gibi
al beni de yanına çok alışmışım sana
al beni de yanına bırakma beni burada yalnız
başıma
bomboş bir insanım sen olmayınca hayat yolunda
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.