cümle cihan

mem nelere gark olmadı zinin ateşi için

ferhat dağı delmedimi şirinin düşü için

kusur ise her saniye her yerde seni anmak

mecnun azmı yemin etti leylanın başı için

gözlerinin dokunduğu her mekan memleketim

bakı verde uzamasın gurbetim esaretim

ahmet arif hasretinden prangalar eskitmiş

beni böyle eskitense prangalı hasretin

sana yine sana yandım nesimide dün gece

gözlerinle yüzüleyim bend olayım hallaca

böyle hüküm buyurmuşlar tanrılar divanında 

ha ben sana yollanmışım ha muhammet miraca

cümle cihan güzellerin yüzlerine ben örsün

gözlerin balyozu oldu içerimdeki örsün

ruhumdaki fırtınalar merihi usandırdı

nuh'a haber eyleyinde gelsinde tufan görsün