gerekli de değil

bazı sorulara cevap bulamadım; 

kuşkusuz gerekli de değildi bu. 

soruyu soru halinde bırakıp 

sahici yanını korumaya çalışmam, 

cehalet mi sanıldı acaba? ! 

bedenlerin bedenlerden istedikleri, 

ruhların, ruhlardan çıkarttıkları, 

karşılıklı acıların birbirlerinin etkisini arttırdıkları vakitlerde 

düştün aklıma. 

aklıma yayıldın. 

ne kaybedebilir, 

ne kazanabilirdim ki artık: 

ortadaydım işte! 

bir başkasının mal varlığına dönüşmeden 

yaşayabilmenin yalnızlığıydı bu. 

hayır! melankoli diye adlandırma bu durumu; 

ortak bir açı yakalayamama sorunu galiba. 

her kadın gibi doğurmak hevesi, her erkek gibi dağların doruklarında biraz gözden ırak hüzünlenme denemeleri aslında. kusura bakma, 

kafam biraz dağınık,

bir nedeni yok. 

yalnızca öptüm.