hiç

ben seni hiç sevmedim ki

yorgun akşamlarda 

söylediğimiz şarkıları sevdim

bir çiçeğe gülmeni,

bir güle benzemeni sevdim

bir de yıldızları sevdim,

eylül akşamlarında gelip gözlerinde durdular

ben seni hiç sevmedim ki...

beni yola koyduğunda 

ayrılmayı sevdim

kurşunları sevdim 

beni vurduğunda...

ağlamayı sevdim 

unuttuğunda

yalnız olduğumu anladığımda 

ayakta kalmamı sevdim

yıkılmamı sevdim 

seni her hatırladığımda...

ekmeği sever gibi sevdim sensizliği, 

su gibi özledim 

temmuz güneşinde sesini

ikindi de yağmur gibi,

geceleyin rüzgar gibi sevdim seni sevdiğimi

ben seni hiç sevmedim ki...

kuşlara şarkılar öğretmeni sevdim, 

menekşeyle konuşmanı

nisana hatırlatmanı 

baharın bir adının da yalnızlık olmadığını

düştüğüm zaman 

kanayan yanlarımı...

ve tuhaflığımı 

üşüdüğüm zaman

sakız satan çocukları,

yeni çıkan şarkıları,

her kaybettiğinde 

kazanan yanlarını sevdim

denize düşmüş gül gibi 

düştüm ateşe,

ben yangını sevdim 

yandığım zaman böyle işte

ben seni hiç sevmedim ki...

bir gece bir ceylan indi dağdan kalbine

bir gece bir şiir gibi kibrit alevinde

alemin ortasında 

kimsesizliğin sesinde

buğusunda sabahın...

acımasızlığında bir ahın...

ağlayan yüzünde isa'nın...

ferahlatan gücüyle duanın...

korkutan yanıyla narın...

incirin zeytinin ve kalbin üstüne...

gülün üstüne...

tutunduğum umudun üstüne...

korkunun üstüne...

senin üstüne...

hep senin üstüne,

hep senin üstüne...

ben seni hiç sevmedim ki

gittiğin zaman 

gitmeni sevdim

evreni sevdim 

geldiğin zaman

kalmanı sevmedim 

korkuyordum sana alışmaktan

yine de sevdim gülümsemeyi 

mendilimi sallarken seni götüren trenin arkasından...

kırlara ilk kar düştüğü zaman,

ölümünün ne güzel olduğunu sevdim 

seni içimde öldürdüğüm zaman

ben seni hiç sevmedim ki......