sen olmasan da ben varım

hadi gidiyorsun 

yürekten kan gidiyor,sen gidiyorsun 

herşey gidiyor 

gökte bulut,dağda kar,düzde kervan gidiyor 

solgun bir gül oluyor insan 

bir demet kar çiçeği ölüyor,sen gidiyorsun 

ne ucuz yaşıyorsun,ne kolay 

bir kristal gibi ellerimden düşüyorsun 

bakma öyle 

ben kanıyorum sen üşüyorsun 

kolay değil bir yalan bu 

yaralayan kanayan koca bir yalan 

yalan işte 

sevdiğim yalan 

şarkılardan arta kalan ve sabah buğusu 

ve tarla faresi ve ekmek derdindeki işçi kalbi gibi 

yumuşacık sıcak bir yalan 

ıslak gözlerimle geçiyorum 

yaralı bir ceylanın kalbinden 

ceplerimde kül var 

bir yangından arta kalan 

sorduğum adreslerde kimse oturmuyor 

ve kimse olmuyor ben sorduğum zaman 

herşey bir yalan gibi yandığı zaman 

yalnız olduğunu anlıyor insan 

anladım ve geçtim 

yaralı bir ceylanın kalbinden 

aynamı kırdım,fotoğraflarımı yaktım 

nasıl da acımasızdım tafralarıma karşı 

nasıl da umarsız 

su gördüm düşümde 

karanlıktı ve gürültüyle çağlıyordu 

ceplerimde kül vardı ve yanıyordu 

sonra sabah oluyor 

ve bir ceylan kalbinde alem ağlıyordu 

hayır,diyordu bir dağ köylüsü 

hiç bir şey için geç değil 

ve geç değil 

birşey için hiçbirşey 

birşey vardı öyleyse,birşey 

beni çeken 

güneşin dağdasından uzağa 

kocaman çayırlara çeken birşey 

gümrah ırmaklara 

sonra sıcağa sonra acıya 

sonra yaralarıma merhem olmaya kapıma dayanan 

birşey 

tutsana beni bırakmasana 

olsun,yaralasana 

olsun,ağrısa da 

yalan da olsa kalsana 

dağ köylüsü aşkın olduğu yerde ben varım 

sen olmasan da ben varım 

yağmur yağar,saçlarım filizlenir 

bir yıldız düşer omuzlarıma 

ıslık çalar,ıslanır,şarkılarımı söyler geçerim kapımdan 

camların buğusundan ve yağmurun kokusundan 

tanırlar beni 

en iyi yalanlarını alırım onların 

adresler sorarım kimseler oturmaz orada 

ve kimseler olmaz ben sordukça 

dağ köylüsü 

şimdi gidersen 

şimdi git 

kalırsan şimdi