oysa

varamaz elim

   ayvasına, narına can dayanamazken,

   kırar boynumu yürürüm.

   kurdun, kuşun bileceği hal değil,

   sormayın hiç

   laaaaal...

   kara ferman çıkadursun yollara,

   yarin bahçesi tarumar,

   kan eder perçem

   olancası bir tutam can,

   kadasına, belasına sunduğum,

   ben öleydim loooy...

   elim boş,

   ayağım pusu.

   bir ben bileceğim oysa

   ne afat sevdim.

   bir de ağzı var dili yok

   diyarbekir kalesi...

   açar, 

   kan kırmızı yediverenler

ve kar yağar bir yandan,

   savrulur karacadağ,

   savrulur zozan...

   bak, bıyığım buz tuttu,

   üşüyorum da

   zemheri de uzadıkça uzadı,

   seni, baharmışın gibi düşünüyorum,

   seni, diyarbekir gibi,

   nelere, nelere baskın gelmez ki

   seni düşünmenin tadı...

   hamravat suyu dondu,

   diclede dört parmak buz,

   biz kuyudan işliyoruz kaba - kacağa,             

   çayı kardan demliyoruz.

   anam sır gibi saklar siyatiğini,

   "yel" der, "baharın geçer".

 bacım, ikicanlı, ağır,

   güzel kızdır, bilirsin.

   ilki bu, 

bir yandan saklı utanır

   ve bir yandan korkar

   ölürüm deyi.

   bir can daha çoğalacağız bu kış.

   bebeğim, 

neremde saklayım seni?

   hoş gelir,

   safa gelir,

   ahmed arif'in yeğeni...

   doğdun,

   üç gün aç tuttuk

   üç gün meme vermedik sana

   adiloş bebem,

   hasta düşmeyesin diye,

   töremiz böyle diye,

   saldır şimdi memeye,

   saldır da büyü...

   bunlar,

   engerekler ve çıyanlardır,

   bunlar,

   aşımıza, ekmeğimize

   göz koyanlardır,

   tanı bunları,

   tanı da büyü...

   bu, namustur

   künyemize kazınmış,

   bu da sabır,

   ağulardan süzülmüş.

   sarıl bunlara

   sarıl da büyü...