onca

çocukluğum çıraklıkta geçti, 

kir pas içinde

gençliğim korsan yürüyüşlerde, 

mitinglerde

hapse erken düştüm.. 

copla erken tanıştım

küçük voltalardan bıktım, usandım

şimdi uçsuz bucaksız ovalarda

adımlarımı saymadan, 

geriye dönüp bakmadan

usanmadan, bıkmadan

deli taylar gibi koşmak istiyorum

ve görüyorsun ki 

aşkı beceremiyorum

beni kendi halime bırak yavrucum

ben yolumu nasıl olsa bulurum…

upuzun çayırlarda yalınayak 

koşmak istiyorum

saçlarım rüzgara konuk..

yüzüm dağlara dönük

göğsümün çeperini ölümle sınayan 

esaret

ve yüreğimi yararcasına zorlayan 

cesaret

kıyasıya vursun istiyorum

koşmak.. 

koşmak istiyorum sevgilim

dönemezsem 

affet…

firari gecelerin uzmanı olmuşum

bütün istasyonlarda afişim durur

beni bir çocuk 

bile bulur

dokunma bana 

çıldırırsın

dokunma bana 

sende ellerin tutuşur

koşmak istiyorum

egzosların, molozların, 

yağmaların kıyısından

onca insafsızlıkların, 

onca haksızlıkların

manzarasızlıkların, 

parasızlıkların

allahsızlıkların kıyısından

kimseye 

ve hiçbirşeye değmeden

ciğerlerimi yok edercesine 

koşmak istiyorum

koşmak istiyorum

şiirimin ve yumruğumun namusuyla

kavgaya karışmadan, 

tutuklanmadan ve küfür etmeden

kafamı kırarcasına 

koşmak istiyorum

avucunu son bir defa, 

ağlamadan tutmak istiyorum

gözlerim yüzüne küskün, 

sazım sevgine suskun.

saati ayrılığa kurmuşum 

olmaz teslimiyet

ziyan aklım senle bozmuşum, 

içerim 

felaket

kurşunlara geleyim istiyorum

ölmek..

ölmek istiyorum sevgilim

sağ kalırsam 

affet

firari acıların 

uzmanı olmuşum

bütün telsizlerde 

adım okunur

beni bir korkak bile vurur

dokunma bana 

fişlenirsin

dokunma bana, 

sende yanarsın