ne yeminler

ikimizde acemi birer aşıktık o zamanlar 

sen yollarda eski bir aşka ağlıyordun 

bense kendimi usta sanıyordum bu işlerde 

ve yağmur gibi akıp giden yıllardan 

geriye ne kaldığını bilmiyordum seni tanıyana kadar 

ama farkındaydım yinede 

ne zaman seninle olsam 

tanıdık bir kuş cıvıltısıyla uyanırdım her sabah 

şimdiyse kırılgan mektuplar yazıyorum 

hangi adrese göndereceğimi bile bilmeden 

malumun olsun ben sende ülkemi sevdim 

hüzün dolu yağmurlarla taşan boynu bükük nehirleri 

ben sende yolları sevdim 

dallarına hiçbir kuşun konmaya bile yanaşmadığı ağaçlarla 

kaplı yolları 

ikimizde acemi birer aşıktık aslında 

ne yapacağımızı bilmeden serseri dolaşırdık yollarda 

ben sende ülkemi sevdim

hüzün dolu yağmurları 

mor kanatlı turnaları yar... 

ben sende rüzgarı sevdim 

alıp götüren yılları 

saklı kalan umutları yar... 

ne yeminler bozdum 

geceler büyürken sensiz 

ne yeminler bozdum 

yıllar geçerken sitemsiz  

ne yeminler bozdum 

tarifi bile imkansız 

senin için ey karagül 

ben sende yolları sevdim 

yüreğinden gelip geçen 

sevda yüklü katarları yar... 

ben sende seni sevdim 

avuçlarken yüzümü 

yahut dokunurken sessiz yar...