kan ter içinde uykularından uyanıyorsan
eğer her gece
yalnızlık sevgili gibi boylu boyunca
uzanıyorsa koynuna
olur olmaz yere
ıslanıyorsa kirpiklerin
artık herşeye
anneni
daha sık anımsıyorsan
hatta anlıyorsan
kalbini
bir mektup gibi buruşturulup
fırlatılmış
kendini kimsesiz
ve
erken unutulmuş hissediyorsan
içindeki çocuğa sarıl,
sana insanı anlatır
eller günahkar
diller günahkar
bir çağ yangını bu bütün
dünya günahkar
masum değiliz hiç birimiz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.