üçüncü

gözlerin gözlerime değince

felâketim olurdu 

ağlardım

beni sevmiyordun 

bilirdim

bir sevdiğin vardı duyardım

çöp gibi bir oğlan ipince

hayırsızın biriydi fikrimce

ne vakit karşımda görsem

öldüreceğimden korkardım

felâketim olurdu 

ağlardım

ne vakit maçka'dan geçsem

limanda hep gemiler olurdu

ağaçlar kuş gibi gülerdi

bir rüzgâr aklımı alırdı

sessizce bir cıgara yakardın

parmaklarımın ucunu yakardın

kirpiklerini eğerdin bakardın

üşürdüm içim ürperirdi

felâketim olurdu 

ağlardım

akşamlar 

bir roman gibi biterdi

jezabel kan içinde yatardı

limandan bir gemi giderdi

sen kalkıp 

ona giderdin

benzin mum gibi giderdin

sabaha kadar kalırdın

hayırsızın biriydi 

fikrimce

güldü mü cenazeye benzerdi

hele seni kollarına aldı mı

felâketim olurdu 

ağlardım