harap

Uyku geldi, 

göze girmek istedi, 

fakat gözde yer bulamadı. 

Çünkü, göz, 

senin sevdan yüzünden ateşler içinde kalmış, 

yaşlarla dolmuştu. 

Göze giremeyen uyku, 

bu kez gönle doğru gitti. 

Cıva gibi yerinde dura­mayan, 

kararsız bir gönül buldu, 

sonra o, 

tene doğru yol aldı, 

oraya yerleşmek istedi, 

orayı da harap, 

hem de çok harap gördü....